| Hoofdstuk 26 |
1 |
En het is geschied, als Jezus al deze woorden geeindigd had, dat Hij tot Zijn discipelen zeide: -
|
2 |
Gij weet, dat na twee dagen het pascha is, en de Zoon des mensen zal overgeleverd worden, om gekruisigd te worden. -
|
3 |
Toen vergaderden de overpriesters en de Schriftgeleerden, en de ouderlingen des volks, in de zaal des hogepriesters, die genaamd was Kajafas; -
|
4 |
En zij beraadslaagden te zamen, dat zij Jezus met listigheid vangen en doden zouden. -
|
5 |
Doch zij zeiden: Niet in het feest, opdat er geen oproer worde onder het volk. -
|
6 |
Als nu Jezus te Bethanie was, ten huize van Simon, de melaatse, -
|
7 |
Kwam tot Hem een vrouw, hebbende een albasten fles met zeer kostelijke zalf, en goot ze uit op Zijn hoofd, daar Hij aan tafel zat. -
|
8 |
En Zijn discipelen, dat ziende, namen het zeer kwalijk, zeggende: Waartoe dit verlies? -
|
9 |
Want deze zalf had kunnen duur verkocht, en de penningen den armen gegeven worden. -
|
10 |
Maar Jezus, zulks verstaande, zeide tot hen: Waarom doet gij deze vrouw moeite aan? want zij heeft een goed werk aan Mij gewrocht. -
|
11 |
Want de armen hebt gij altijd met u, maar Mij hebt gij niet altijd. -
|
12 |
Want als zij deze zalf op Mijn lichaam gegoten heeft, zo heeft zij het gedaan tot een voorbereiding van Mijn begrafenis. -
|
13 |
Voorwaar zeg Ik u: Alwaar dit Evangelie gepredikt zal worden in de gehele wereld, daar zal ook tot haar gedachtenis gesproken worden van hetgeen zijgedaan heeft. -
|
14 |
Toen ging een van de twaalven, genaamd Judas Iskariot, tot de overpriesters, -
|
15 |
En zeide: Wat wilt gij mij geven, en ik zal Hem u overleveren? En zij hebben hem toegelegd dertig zilveren penningen. -
|
16 |
En van toen af zocht hij gelegenheid, opdat hij Hem overleveren mocht. -
|
17 |
En op den eerste dag der ongehevelde broden kwamen de discipelen tot Jezus, zeggende tot Hem: Waar wilt Gij, dat wij U bereiden het pascha te eten? -
|
18 |
En Hij zeide: Gaat heen in de stad, tot zulk een, en zegt hem: De Meester zegt: Mijn tijd is nabij, Ik zal bij u het pascha houden met Mijn discipelen. -
|
19 |
En de discipelen deden, gelijk Jezus hun bevolen had, en bereidden het pascha. -
|
20 |
En als het avond geworden was, zat Hij aan met de twaalven. -
|
21 |
En toen zij aten, zeide Hij: Voorwaar, Ik zeg u, dat een van u Mij zal verraden. -
|
22 |
En zij, zeer bedroefd geworden zijnde, begon een iegelijk van hen tot Hem te zeggen: Ben ik het, Heere? -
|
23 |
En Hij, antwoordende, zeide: Die de hand met Mij in den schotel indoopt, die zal Mij verraden. -
|
24 |
De Zoon des mensen gaat wel heen, gelijk van Hem geschreven is; maar wee dien mens, door welken de Zoon des mensen verraden wordt; het ware hemgoed, zo die mens niet geboren was geweest. -
|
25 |
En Judas, die Hem verried, antwoordde en zeide: Ben ik het, Rabbi? Hij zeide tot hem: Gij hebt het gezegd. -
|
26 |
En als zij aten, nam Jezus het brood, en gezegend hebbende, brak Hij het, en gaf het den discipelen, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam. -
|
27 |
En Hij nam den drinkbeker, en gedankt hebbende, gaf hun dien, zeggende: Drinkt allen daaruit; -
|
28 |
Want dat is Mijn bloed, het bloed des Nieuwen Testaments, hetwelk voor velen vergoten wordt, tot vergeving der zonden. -
|
29 |
En Ik zeg u, dat Ik van nu aan niet zal drinken van de vrucht des wijnstoks, tot op dien dag, wanneer Ik met u dezelve nieuw zal drinken in het Koninkrijk MijnsVaders. -
|
30 |
En als zij den lofzang gezongen hadden, gingen zij uit naar den Olijfberg. -
|
31 |
Toen zeide Jezus tot hen: Gij zult allen aan Mij geergerd worden in deze nacht; want er is geschreven: Ik zal den Herder slaan, en de schapen der kudde zullenverstrooid worden. -
|
32 |
Maar nadat Ik zal opgestaan zijn, zal Ik u voorgaan naar Galilea. -
|
33 |
Doch Petrus, antwoordende, zeide tot Hem: Al werden zij ook allen aan U geergerd, ik zal nimmermeer geergerd worden. -
|
34 |
Jezus zeide tot hem: Voorwaar, Ik zeg u, dat gij in dezen zelfden nacht, eer de haan gekraaid zal hebben, Mij driemaal zult verloochenen. -
|
35 |
Petrus zeide tot Hem: Al moest ik ook met U sterven, zo zal ik U geenszins verloochenen! Desgelijks zeiden ook al de discipelen. -
|
36 |
Toen ging Jezus met hen in een plaats genaamd Gethsemane, en zeide tot de discipelen: Zit hier neder, totdat Ik heenga, en aldaar zal gebeden hebben. -
|
37 |
En met Zich nemende Petrus, en de twee zonen van Zebedeus, begon Hij droevig en zeer beangst te worden. -
|
38 |
Toen zeide Hij tot hen: Mijn ziel is geheel bedroefd tot den dood toe; blijft hier en waakt met Mij. -
|
39 |
En een weinig voortgegaan zijnde, viel Hij op Zijn aangezicht, biddende en zeggende: Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat dezen drinkbeker van Mijvoorbijgaan? doch niet, gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt. -
|
40 |
En Hij kwam tot de discipelen en vond hen slapende, en zeide tot Petrus: Kunt gij dan niet een uur met Mij waken? -
|
41 |
Waakt en bidt, opdat gij niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak. -
|
42 |
Wederom ten tweeden male heengaande, bad Hij, zeggende: Mijn Vader! Indien deze drinkbeker van Mij niet voorbij kan gaan, tenzij dat Ik hem drinke, Uwwil geschiede! -
|
43 |
En komende bij hen, vond Hij hen wederom slapende; want hun ogen waren bezwaard. -
|
44 |
En hen latende, ging Hij wederom heen, en bad ten derden male, zeggende dezelfde woorden. -
|
45 |
Toen kwam Hij tot Zijn discipelen, en zeide tot hen: Slaapt nu voort, en rust; ziet, de ure is nabij gekomen, en de Zoon des mensen wordt overgeleverd in dehanden der zondaren. -
|
46 |
Staat op, laat ons gaan; ziet, hij is nabij, die Mij verraadt. -
|
47 |
En als Hij nog sprak, ziet, Judas, een van de twaalven, kwam, en met hem een grote schare, met zwaarden en stokken, gezonden van de overpriesters enouderlingen des volks. -
|
48 |
En die Hem verried, had hun een teken gegeven, zeggende: Dien ik zal kussen, Dezelve is het, grijpt Hem. -
|
49 |
En terstond komende tot Jezus, zeide hij: Wees gegroet, Rabbi! en hij kuste Hem. -
|
50 |
Maar Jezus zeide tot hem: Vriend! waartoe zijt gij hier! Toen kwamen zij toe, en sloegen de handen aan Jezus en grepen Hem. -
|
51 |
En ziet, een van degenen, die met Jezus waren, de hand uitstekende, trok zijn zwaard uit, en slaande den dienstknecht des hogepriesters, hieuw zijn oor af. -
|
52 |
Toen zeide Jezus tot hem: Keer uw zwaard weder in zijn plaats; want allen, die het zwaard nemen, zullen door het zwaard vergaan. -
|
53 |
Of meent gij, dat Ik Mijn Vader nu niet kan bidden, en Hij zal Mij meer dan twaalf legioenen engelen bijzetten? -
|
54 |
Hoe zouden dan de Schriften vervuld worden, die zeggen, dat het alzo geschieden moet? -
|
55 |
Ter zelfder ure sprak Jezus tot de scharen: Gij zijt uitgegaan als tegen een moordenaar, met zwaarden en stokken, om Mij te vangen; dagelijks zat Ik bij u,lerende in den tempel, en gij hebt Mij niet gegrepen; -
|
56 |
Doch dit alles is geschied, opdat de Schriften der profeten zouden vervuld worden. Toen vluchtten al de discipelen, Hem verlatende. -
|
57 |
Die nu Jezus gevangen hadden, leidden Hem heen tot Kajafas, den hogepriester, alwaar de Schriftgeleerden en ouderlingen vergaderd waren. -
|
58 |
En Petrus volgde Hem van verre tot aan de zaal des hogepriesters, en binnengegaan zijnde, zat hij bij de dienaren, om het einde te zien. -
|
59 |
En de overpriesters, en de ouderlingen, en de gehele grote raad zochten valse getuigenis tegen Jezus, opdat zij Hem doden mochten; en vonden niet. -
|
60 |
En hoewel er vele valse getuigen toegekomen waren, zo vonden zij toch niet. -
|
61 |
Maar ten laatste kwamen twee valse getuigen, en zeiden: Deze heeft gezegd: Ik kan den tempel Gods afbreken, en in drie dagen denzelven opbouwen. -
|
62 |
En de hogepriester, opstaande, zeide tot Hem: Antwoordt Gij niets? Wat getuigen dezen tegen U? -
|
63 |
Doch Jezus zweeg stil. En de hogepriester, antwoordende, zeide tot Hem: Ik bezweer U bij den levenden God, dat Gij ons zegt, of Gij zijt de Christus, de Zoonvan God? -
|
64 |
Jezus zeide tot hem: Gij hebt het gezegd. Doch Ik zeg ulieden: Van nu aan zult gij zien den Zoon des mensen, zittende ter rechter hand der kracht Gods, enkomende op de wolken des hemels. -
|
65 |
Toen verscheurde de hogepriester zijn klederen, zeggende: Hij heeft God gelasterd, wat hebben wij nog getuigen van node? Ziet, nu hebt gij Zijn gods lasteringgehoord. -
|
66 |
Wat dunkt ulieden? En zij, antwoordende, zeiden: Hij is des doods schuldig. -
|
67 |
Toen spogen zij in Zijn aangezicht, en sloegen Hem met vuisten. -
|
68 |
En anderen gaven Hem kinnebakslagen, zeggende: Profeteer ons, Christus, wie is het, die U geslagen heeft? -
|
69 |
En Petrus zat buiten in de zaal; en een dienstmaagd kwam tot hem, zeggende: Gij waart ook met Jezus, den Galileer. -
|
70 |
Maar hij loochende het voor allen, zeggende: Ik weet niet, wat gij zegt. -
|
71 |
En als hij naar de voorpoort uitging, zag hem een andere dienstmaagd, en zeide tot degenen, die aldaar waren: Deze was ook met Jezus den Nazarener. -
|
72 |
En hij loochende het wederom met een eed, zeggende: Ik ken den Mens niet. -
|
73 |
En een weinig daarna, die er stonden, bijkomende, zeiden tot Petrus: Waarlijk, gij zijt ook van die, want ook uw spraak maakt u openbaar. -
|
74 |
Toen begon hij zich te vervloeken, en te zweren: Ik ken den Mens niet. -
|
75 |
En terstond kraaide de haan; en Petrus werd indachtig het woord van Jezus, Die tot hem gezegd had: Eer de haan gekraaid zal hebben, zult gij Mij driemaalverloochenen. En naar buiten gaande, weende hij bitterlijk. -
|