| Chapter 24 |
1 |
Waarom het die Almagtige vir Hom geen geregstye voorbehou nie, en sien die wat Hom ken, nie sy geregsdae nie? -
|
2 |
Grenslyne verlê hulle; 'n trop vee roof hulle en laat dit wei. -
|
3 |
Die esel van die wese dryf hulle weg, die bees van die weduwee neem hulle as pand. -
|
4 |
Hulle stoot die behoeftiges van die pad af; die ellendiges van die land kruip almal saam weg. -
|
5 |
Kyk, soos wilde-esels in die woestyn trek hulle uit na hul werk, terwyl hulle soek na voedsel; die wildernis lewer brood vir hulle, vir die kinders. -
|
6 |
Op die veld gaan hulle voer haal, en in die wingerd van die goddelose hou hulle na-oes. -
|
7 |
Naak bring hulle die nag deur, sonder klere, en hulle het geen bedekking teen die koue nie. -
|
8 |
Van die stortbui van die berge word hulle nat; en by gebrek aan skuiling druk hulle hul teen die rotse vas. -
|
9 |
Hulle ruk die weeskind van die bors af; en wat die arme aan het, verpand hulle. -
|
10 |
Naak gaan hulle heen, sonder klere; en terwyl hulle honger het, dra hulle gerwe aan. -
|
11 |
Tussen die mure van die mense pars hulle olie, trap die parskuipe terwyl hulle versmag van dors. -
|
12 |
Uit die stad kerm die manne, en die siel van die gewondes roep om hulp; tog gee God geen ag op die ongerymdheid daarvan nie. -
|
13 |
Sulke mense behoort by die vyande van die lig: hulle ken nie die weë daarvan nie en bly nie op die paaie daarvan nie. -
|
14 |
Teen dagbreek staan die moordenaar op, hy maak die arme en behoeftige dood, en in die nag is hy soos die dief. -
|
15 |
En die oog van die owerspeler neem die skemeraand waar en sê: Geen oog kan my sien nie; en hy sit 'n sluier voor sy gesig. -
|
16 |
In die duisternis breek hulle in die huise in; bedags sluit hulle hul op; hulle ken nie die lig nie. -
|
17 |
Want vir hulle saam is die stikdonker 'n môrestond, want hulle ken die verskrikkinge van die stikdonker. -
|
18 |
Gou dryf hul voort op die oppervlakte van die water; hulle stuk grond word vervloek in die land; hulle begeef hul nie meer op pad na die wingerde nie. -
|
19 |
Droogte, ook hitte, roof die sneeuwater weg -- so die doderyk die wat gesondig het. -
|
20 |
Die moederskoot vergeet hom; die wurms eet smaaklik aan hom; aan hom word nie meer gedink nie: so word dan die onreg gebreek soos 'n stuk hout -- -
|
21 |
hy wat die onvrugbare plunder wat nie baar nie, en aan die weduwee geen weldaad bewys nie. -
|
22 |
Tog laat Hy deur sy krag die magtiges lank lewe; hy wat al van sy lewe nie seker was nie, staan weer op. -
|
23 |
God gee hom veiligheid, en hy steun daarop; en sy oë is op hulle weë. -
|
24 |
Hulle het hul verhef -- 'n kort rukkie, dan is hulle daar nie meer nie; en hulle word verneder; soos almal sterwe hulle; en soos die boonste van 'n halm word hulle afgesny. -
|
25 |
En is dit nou nie so nie, wie sal my van 'n leuen beskuldig en my rede tot niet maak? -
|